Har høgintensiv, variert gangtrening ein påverknad på fatigue, affektive symptom og søvnforstyrringar hos hjerneslagspasientar i subakutt fase? Ein kvantitativ, kvasieksperimentell pre-post-studie med kontrollgruppe

Abstract

Bakgrunn: Trass at mange hjerneslagspasientar opplever emosjonelle og kognitive symptomer som sekveler etter hjerneslag, vert desse symptoma ofte oversett både i klinisk praksis og i forskning. Formålet med denne studien var å undersøke om høgintensiv, variert gangtrening førte til ein signifikant skilnad i endring i fatigue, affektive symptom og søvnforstyrringar hos inneliggande slagpasientar i subakutt fase, samanlikna med slagpasientar som gjennomførte konvensjonell slagrehabilitering.

Metode: Denne studien er eit kvasieksperimentelt pre-post-studie med kontrollgruppe, der det vart brukt data samla inn på førehand frå prosjektet FIRST-Oslo («Focused Intensive Repetative Step Training»). Det var totalt 101 deltakarar ved baseline, som var fordelt i ei intervensjonsgruppe (n=51) og ei kontrollgruppe (n=50). PROMIS kortformskjema for fatigue/utmattelse, depresjon, angst og søvnforstyrringar vart registrert ved baseline og ved utskriving. Kontrollgruppa mottok «treatment as usual», medan intervensjonsgruppa mottok variert, intensiv gangtrening med definerte mål om andel av behandling i gange, samt intensitetsmål satt til puls (70-80% av makspuls).

Resultat: Det var ingen signifikant skilnad i endring i fatigue mellom gruppene (p=0.267). Det var ingen statistisk signifikant skilnad i affektiv depresjonssymptomatikk (p=0.09), men det var ein grensesignifikant skilnad i endring i affektiv angstproblematikk (p=0.052) og ein signifikant skilnad i endring i søvnforstyrringar (p=0.048). Intervensjonsgruppa hadde ein liten, men statistisk signifikant endring internt innanfor kvart av PROMIS-verktøya, medan kontrollgruppa hadde berre signifikant endring i PROMIS Søvn. Berre PROMIS Søvn hadde ein klinisk signifikant endring i utvalet som heilskap og internt for intervensjonsgruppa, men skilnaden mellom gruppene var ikkje stor nok til å vere klinisk signifikant.

Konklusjon: Høgintensiv, variert gangtrening gav ikkje ein signifikant større endring i fatigue og affektiv depresjonssymptomatikk mellom gruppene, men viste ein statistisk signifikant betring i søvnforstyrringar og trend mot signifikant betring i affektiv angstsymptomatikk.